The Big Trip

Juli 1

Zaterdag 1 juli 2006.

Het is mooi weer dus we gaan naar de vuurtoren op Cape Byron. Het is het meest oostelijke punt van het Australische vasteland. Het is half 11 en iedereen is wakker en had hetzelfde idee als wij. Het enige wat wij kunnen doen is aansluiten in de file en met dezelfde snelheid weer naar beneden. Voor zoiets moet je dus vroeger zijn. Jammer en we rijden terug. We hadden advies gekregen om, als we in die buurt waren, in Bangalow te gaan kijken en dat gaan we doen. Een mooie rit met de vuurtoren in de verte en een overzicht over het dal. In Bungalow zijn mooie oude gebouwen en prachtige huizen op enorme stukken land. We hebben een mooie rit gehad en na de koffie gaan we terug naar huis,. Ik ga alvast een beetje slapen, vannacht weer voetbal kijken.

Zondag 2 juli 2006.

Ik ben normaal niet voor Duitsland maar ben wel blij dat ze gewonnen hebben van Argentinië en Italië van Ukraine, dat is weer iets minder. Ik ben nu toch vroeg en ga na de douche gauw naar de vuurtoren. Er zijn toch al behoorlijk wat mensen op pad, gelukkig sportieve wandelaars dus ik kan als ik boven ben wel parkeren. Het is een prachtig uitzicht en nu het helder is kan je heel ver kijken. Er staan verschillende mensen naar de zee te kijken, ook met verrekijkers en opeens zie ik waarom. Grote fonteinen water op verschillende plaatsen, de walvissen zijn aan het spelen en sommige komen een heel eind boven water. Het zijn er snel geteld op verschillende plaatsen zeker een stuk of 10 – 12. Ik heb het vaak op TV gezien en al is het ver weg is het wel indrukwekkend om te zien. Op de weg terug is de file naar boven alweer aardig gegroeid. Terug op de camping staat Ineke te praten met Merv. Hij heeft ook een Jayco Heritage maar dan een Pop Top. Zijn vrouw komt er ook bij en terwijl ik met Merv de technische kant van de caravan doorneem blijkt dat ik te zuinig ben geweest. Om gas te sparen heb ik niet verder gekeken naar de heetwater voorziening. Wat blijkt, hij kan ook gewoon op elektra. Ik probeer het op gas, prima. De uitleg is een beetje verwarrend maar het wordt niet warm op elektra. We gaan morgen naar Tweed Heads en dan gaan we daar maar even naar de Jayco dealer.

Maandag 3 juli 2006.

Het is mooi helder weer , een mooie dag om te verkassen. We kijken nog snel even naar de email en vertrekken om 10.10 uur richting Tweed Heads. Het is maar net 140 km over overwegend freeway dus na een verwarrende iets te vroege afslag rijden we Tweed Heads binnen. De camping is makkelijk te vinden  “Boyds Bay Holiday Park” rijden we binnen om 12.10 uur en om kwart voor 1 kunnen we lunchen naast de caravan. Ineke had Wally gebeld en we moeten daarheen voor diner. Onderweg had Ineke ook nog naar Jayco gebeld of wij langs konden komen. Volgens deze man moesten wij eerst de aansluiting controleren. Na het opbouwen komt Ineke vertellen dat we niet onder het bed hoeven te kijken omdat de aansluiting in de kast zit met een stekker in het stopcontact, waar naar goed Australisch gebruik een knopje op zit dat je alleen maar hoeft aan te zetten. Na 3 maanden bezuinigen hebben we door het overhalen van een knopje normaal heetwater uit de kraan. Voor mij veranderd er niet veel, voor Ineke is het wel handiger dan warmwater uit de elektrische waterkoker. De techniek staat echt voor niets. ;-). We gaan naar Wally en Janelle voor diner en Wally wacht ons op langs de Highway om de weg te wijzen naar hun huis. Het is een hartelijk weerzien na 12 jaar van Ineke met Wally en Janelle en een kennismaking met mij. Na een heerlijk diner en een gezellige avond zijn we na een beetje zoeken in het donker om 11 uur weer thuis.

Dinsdag 4 juli 2006.

Wat een luxe, heetwater uit de kraan, en dat zonder extra kosten. Hier kan je weer zien, als je alles geprobeerd hebt kan je altijd nog de gebruiksaanwijzing lezen of in dit geval praten met de buren. We gaan langs Jayco voor de lekkage in de douche. Ze zitten vol tot 8 augustus en moeten maar het 1800 nummer bellen voor toestemming om het te laten repareren door Craigsonsiteservice. Nadat we die gebeld hebben maken we een afspraak voor morgenmiddag om het te bekijken. We gaan na de middag naar ome Wout en tante Gre.  Het is een hartelijk weerzien na 7 jaar. Ome Wout is al 87 en tante Gre 86en ik hoop er tegen die tijd niet slechter aan toe te zijn. Praten over vroeger en een rondleiding door hun mooie huis, ze wonen nog op zichzelf en ome Wout was zelfs weer bezig met verhuizen, zo vliegt de middag om. Het begint te regenen, en als we om vier uur naar huis gaan is de boel een beetje nat geworden omdat de dakluiken nog open stonden. Mijn zus is jarig dus ik bel en krijg geen gehoor, logisch want ze had verteld dat ze dan bij haar zoon in Duitsland zou zijn en dus niet thuis is.

Woensdag 5 juli 2006.

We gaan naar de Toerist informatie voor de “gratis” boeken voor campings in Queensland en de Scenic routes in New South Wales. De grens loopt dwars door Tweed Heads, daarom kunnen we bij de informatie boeken en kaarten krijgen van twee staten. We krijgen een telefoontje van Wally, hij staat met zijn kraan een straat achter de camping We gaan even langs voor een praatje en dan naar de caravan. De achterwand van de douche moet eruit, een werk van ongeveer 3 uur en ze komen dat maandag op de camping doen. We hadden toch al langer willen blijven en boeken een extra week erbij. We bellen Wally of hij een drankje komt halen maar hij staat al weer op een andere plaats. Hij komt  later met Janelle naar de caravan, heel gezellig en we moeten naar hun huis komen voor de BBQ. Ik neem de laptop mee om de email op te halen en ik ga hun computer schoonmaken. We hebben heerlijk gegeten en met de computer iedere keer een zetje te geven is het weer bijna half elf, tijd om naar huis te gaan.

Donderdag 6 juli 2006.

Janelle haalt ons om tien uur op voor een scenic tour, kan ik uitgebreid in de rondte  kijken. We rijden via Currumbine langs een boulevard met ijzeren vogels, heel mooi gemaakt van oud ijzer. En volgen de kustroute met in de verte de kustlijn van Surfers Paradise.  Er is hier 70 km surfkust en de mogelijkheid om iedere dag een ander strand te bezoeken. Als de wind goed staat is het enorm druk met surfers die willen genieten van de enorme golven die hier kunnen zijn.  We komen aan bij Point Danger waar een kustwacht is en waar veel schepen zijn vergaan. Er is een mooi uitzicht over de monding van de Tweed River waar een constante pijpleiding het zand van de ene kant van de monding naar de andere kant pompt  omdat de stroming en de golven het zand steeds verplaatst  We rijden door naar een nieuwe wijk voor Kingscliff, naar het stuk land waar Wally en Janelle hun nieuwe huis gaan bouwen. We rijden nog even door de nieuwe wijk en dan naar de camping. Janelle heeft jammer genoeg geen tijd meer voor een lunch omdat ze moet gaan werken, wij bedanken haar voor de gezellige ochtend en doen de rest van de middag ……….Niets. ;-))

Vrijdag 7 juli 2006.

Het is weer een heerlijke ochtend. Een klop op de caravan en als we de deur open doen staat Wally voor de deur. Hij komt gezellig op de koffie en we praten en kijken foto’s. Om twaalf uur boodschappen en een kleine lunch en dan zijn we om twee uur bij ome Wout en tante Gre. Ik zet onze website op hun computer omdat ze geen internet meer hebben en zo kunnen ze ons verhaal toch een beetje nalezen en de foto’s bekijken. Ineke heeft voor ons vieren gekookt en ik heb ome Wout geholpen om de website te bekijken. Reuze gezellig en op weg naar huis gaan we nog even tanken omdat ze dit weekeind weer een verhoging verwachten.

Zaterdag 8 juli 2006.

De dagen vliegen voorbij, we doen boodschappen en ik ga de auto wassen. De wasstraten zijn hier wel fijn als je het zelf wilt doen. Veel schuim, moet je goed afspuiten, erg slim. De twee dollar munten voor twee en een halve minuut wassen of spuiten zijn zo voorbij, maar hij is wel weer mooi geworden. Ik heb op advies van verschillende mensen ook nieuwe beschermers gekocht voor de koplampen. Staat erg netjes en is voor 46 dollar altijd nog goedkoper dan een dubbele koplamp voor de Landcruiser. We gaan vanavond met Wally en Janelle en Jason, de zoon van Wally die op visite is, eten bij de golfclub. Voor $23,-- zoveel vlees ,vis en chinees als je maar wilt. We worden opgehaald en weer thuis gebracht, erg makkelijk en heel erg lief en zeker een paar kilo zwaarder.

Zondag 9 juli 2006.

We hebben een rustdag, al is het niet makkelijk om nog minder te doen.

Maandag 10 juli 2006.

Ik ga nog even bij Wally en Janelle langs om de mail op te halen. Ineke belt om twee uur dat Craig er is voor de lekkage. Dat is echt makkelijk, hij komt met de servicewagen langs op de camping, dan hoef je niet af te breken en weer op te bouwen, wat je allemaal wel moet doen als je naar een bedrijf moet voor reparatie. Er komt een terugslagklep tussen de afvoer van de keuken en de douche. De hele achterwand van de douche gaat er uit, de slangen verplaatst en weer opnieuw aan gesloten. Na het terugplaatsen wordt alles weer netjes afgekit en moet het 24 drogen. Snel en erg netjes gewerkt daarom ook een link op onze linkpagina voor de mensen die in de buurt zijn en hulp nodig hebben. Een echte aanrader.

Dinsdag 11 juli 2006.

We gaan vandaag voor een buitenrit via Murwillumbah naar Mt  Warning. Het is mooi helder weer en je kan daarom ver zien. We rijden via de toeristische route langs de rietsuikervelden. Mt. Warning is 1160 mtr hoog en is vanuit de verte goed te zien met de scherpe steile punt, die volgens de gegevens het eerste stukje van het Australische vasteland  is dat geraakt wordt door de ondergaande zon. Er zijn veel huizen gebouwd op de hellingen die wij passeren, speciaal voor het prachtige uitzicht, je moet alleen wel stevige kuiten hebben als je de krant of de post wil halen en bergschoenen als je het gras wil maaien. We stoppen bij het Art café voor koffie met gebak om op gewicht te blijven. De rit verder naar boven is smal maar wel mooi tot we aan een parkeerplaats komen. Je kan hier beginnen aan de bushwalk van in totaal 8.8 km waarvan je het laatste stukje naar de top via een ketting moet klimmen. Prachtig, maar voor mij toch iets te gek. Het bord zegt dat het een tocht is van ongeveer 4 tot 5 uur met als advies er ’s winters na twaalf uur niet meer aan te beginnen in verband met kans op verdwalen in het donker. Het is gelukkig voor mij kwart over twaalf en heb nu een geldig excuus om het niet te doen en ik neem de “iets” kortere tocht naar de Lyrebird lookout van 150 mtr., heel goed te doen op je slippers en ook heel mooi. We rijden terug via Uki, waar de oude boterfabriek vandaag helaas gesloten is en stoppen bij de Clarrie Hall Dam. Het meer is voor de watervoorziening en voor elektriciteit als er genoeg regen valt. Een heerlijk rustige plek voor onze lunch en ik zou hier best eens willen kijken na hevige regen. Ik zie onderweg nog een leuk huisje te koop met iets schade aan de luifel maar Ineke vindt het weer niet goed genoeg voor ons. Dan maar via de andere binnenweg naar huis

Woensdag 12 juli 2006.

We gaan vandaag naar Rick en Denise die we hebben leren kennen in Nambucca Heads. Ze staan met hun caravan bij vrienden in Murwillumba. ( ik breek hier soms echt mijn tong over die plaatsnamen, als ik het probeer lijkt het net of ik een spraakgebrek heb) Die wonen bij de rivier op een mooie plaats met palmen, sinaasappel en mandarijnenbomen. We gaan na de koffie naar de Bowls club om mij te leren bowlen. Het is erg leuk om te doen en zoals het hoort bij beginners win ik ook een paar keer. Een heel gezellige dag en omdat ik het niet kan laten rijden we via de langere alternatieve route over Queensland terug. Bij de grens met Queensland stoppen we nog even bij een stalletje voor vers fruit, Ineke probeert ons gezond te houden. Gezelligheid kent geen tijd, dus het is alweer avond.

Donderdag 13 juli 2006.

We staan om 9 am aan de ingang van de camping. Janelle komt ons ophalen voor een tocht naar Springbrook National Park. Jason is ook meegekomen en we rijden met ons vieren de bergen in. De wegen in het park zijn smal en soms erg stijl maar wel geasfalteerd. We stoppen bij de watervallen die nu maar een voorzichtig stroompje zijn maar na hevige regenval enorm kunnen zijn. De natuur blijft altijd weer verbazen, zo mooi als het bos en de vergezichten kunnen zijn. We rijden verder en zijn benieuwd naar de “Best of All Lookout”. Halverwege stoppen we nog bij een 1000 jaar oude stomp van de boom die in 1911 is omgezaagd omdat ze het te gevaarlijk vonden voor de school die ze een jaar eerder te dichtbij hadden gebouwd. Dat is gelukkig tegenwoordig niet meer mogelijk. Bij de “Best of All Lookout” staat een bord dat het nog 350 mtr lopen is naar de lookout. Er ligt een smal asfalt paadje dus Ineke gaat ook mee. Het lopen door het regenwoud moet je warm houden want het is tussen de bomen mooi om te zien maar wel koud. Het is de moeite meer dan waard, overweldigend als je op dezelfde hoogte als de wolken het enorme dal kan overzien. Zelfs op deze hoogte is het niet mogelijk om het in een keer op de foto te krijgen. We rijden terug en stoppen bij het bord “Have lunch with the birds” Als we de koffie en het gebak op tafel hebben kan je merken dat die vogels niet kunnen lezen en denken dat er staat “Geef je lunch aan de Birds” We moeten ons gewoon verdedigen anders hebben we alleen koffie. Wel heel leuk om mee temaken. Een heerlijke ochtend en op de terugweg eten we onze lunch op bij de BBQ met uitzicht over het strand met Surfers Paradise op de achtergrond.

Vrijdag 14 juli 2006.

De weersverwachting klopt, het regent.  Ik blijf thuis werken aan onze website en Ineke gaat Shoppen, daar is het altijd goed weer voor ;-). Vanmiddag gaan we nog naar ome Wout en tante Gre. Ome Wout vindt het heerlijk om te vertellen dus het risico dat het gesprek stil valt is totaal niet aanwezig, We halen samen chinees en na het eten en de koffie zijn we om zeven uur weer thuis. Ineke voelt zich niet helemaal lekker en gaat vroeg naar bed. Ik ga proberen onze auto en caravan te laten rijden op onze website.

Zaterdag 15 juli 2006.

Regen, de weersverwachting klopt nog steeds. Ineke gaat boodschappen doen deze keer om de voorraad aan te vullen, want er is een Aldi hier, en ik ga maar een beetje typen, anders komt de deadline in gevaar. We gaan vanavond naar de club in Benora Point, er is een show van "Neil Diamond", Wally heeft z'n moeder ook opgehaald en is er met Janelle en Jason. Een heel gezellige avond met fijne muziek in een volle club. Het regent als we om 11 uur weer naar huis gaan. Morgen de rest van de rommel opruimen en alles klaar zetten, maandag gaan we verder naar Brisbane

Will be continued

Klik hier voor de foto's voor dit deel

Index    Inleiding      Vergelijk

Update van deze pagina zaterdag 02 februari 2008